ΕΙΣ ΑΦΡΟΔΙΤΗΝ

Οὐρανίη, πολύυμνε, φιλομμειδὴς Ἀφροδίτη, ποντογενής, γενέτειρα θεά, φιλοπάννυχε, σεμνή, νυκτερίη, ζεύκτειρα, δολοπλόκε μῆτερ ἀνάγκης·
πάντα γὰρ ἐκ σέθεν ἐστίν, ὑπεζεύξω δέ τε κόσμον·
καὶ κρατέεις τρισσῶν μοιρῶν, γεννᾷς δὲ τὰ πάντα, ὅσσα τ' ἐν οὐρανῳ ἐστι καὶ ἐν γαίῃ πολυκάρπῳ, ἐν πόντου τε βυθῷ·
σεμνὴ Βάκχοιο πάρεδρε, τερπομένη θαλίῃσι, γαμοστόλε, μῆτερ ἐρώτων·
πειθοῖ λεκτροχαρής, κρυφίη, χαριδῶτι ἄνασσα, φαινομένη τ', ἀφανής τ', ἐρατοπλόκαμ', εὐπατέρεια, νυμφιδίη, σύνδαιτε, θεῶν σκηπτοῦχε, λύκαινα·
γεννοδότειρα, φίλανδρε, ποθεινοτάτη, βιοδῶτι·
ἐνζεύξασα βροτοὺς ἀχαλινώτοισιν ἀνάγκαις, καὶ θηρῶν πολὺ φῦλον, ἐρωμανέων ὑπὸ φίλτρων·
ἔρχεο, Κυπρογενὲς θεῖον γένος, εἴτ' ἐν' Ὀλύμπῳ ἐσσί, θεὰ βασίλεια, καλῷ γήθουσα προσώπῳ, εἴτε καὶ εὐλιβάνου Συρίης ἕδος ἀμφιπολεύεις, εἴτε σύ γ' ἐν πεδίοισι σὺν ἅρμασι χρυσεοτεύκτοις Αἰγύπτου κατέχεις ἱερῆς γονιμώδεα λουτρά, ἢ καὶ κυανέοισιν ὄχοις ἐπὶ πόντιον οἶδμα ἐρχομένη χαίρεις νεπόδων κυκλίῃσι χορείαις·
ἢ νύμφαις τέρπῃ κυανώπισιν ἐν χθονὶ Δίᾳ, θυιὰς ἐπ' αἰγιαλοῖς ψαμμώδεσιν ἅλματι κούφῳ·
εἴτ' ἐν Κύπρῳ, ἄνασσα, τροφῷ σέο· ἔνθα καλαί σε παρθένοι ἀδμῆται νύμφαι τ' ἀνὰ πάντ' ἐνιαυτὸν ὑμνοῦσιν, σέ, μάκαιρα, καὶ ἄμβροτον ἁγνὸν Ἄδωνιν.
ἐλθέ, μάκαιρα θεά, μάλ' ἐπήρατον εἶδος ἔχουσα·
ψυχῇ γάρ σε καλῶ σεμνῇ ἁγίοισι λόγοισιν.

(Ουρανία, πολύυμνη, φιλομμειδής Αφροδίτη, ποντογενής, γενέτειρα θεά, φιλοπάννυχε, σεμνή, νυκτέρια ζεύκτειρα, δολοπλόκα μητέρα της Ανάγκης·
γιατί τα πάντα είναι από εσένα, καθώς υπέζευξες τον Κόσμο·
και κρατείς τις τρείς Μοίρες, γεννάς δε τα πάντα, όσα είναι στον ουρανό και στην πολύκαρπη γη και στον πόντο και στον βυθό·
σεμνή του Βάκχου πάρεδρε, που τέρπεσε με τα θάλη, γαμοστόλε μητέρα των Ερώτων·
πειθώ λεκτροχαρής, κρυφία, χαριδώτι, φαινομένη και αφανής, ερατοπλόκαμε, ευπάτειρα, νυμφιδία σύνδαιτι θεών, σκηπτούχε, λύκαινα·
γεννοδότειρα, φίλανδρε, ποθειτότατη, βιοδώτη·
που έζευξες τους βροτούς με αχαλίνωτους ανάγκες και τα πολλά φύλα των ερωτωμανών θηρίων με φίλτρα·
έλα, Κυπρογενές θείον γένος, είτε είσαι εν τω Ολύμπω, θεά βασίλεια, φανερώνοντας καλώ πρόσωπο, είτε αμφιπολεύεις στον θρόνο της ευλιβάνου Συρίας, είτε εσύ με χρυσότευκτα άρματα κατέχεις το γονιμώδει λουτρά στα πεδία της ιερής Αιγύπτου, είτε με κυκνοσειρόμενα άρματα ερχόμενη χαίρεσαι με τους κυκλικούς χορούς των κητών στο πόντιο κύμα·
είτε με νύμφες τέρπεσαι στις θίνες του Διός Χθονίου με σιωπηλά άλματα σε αμμώδη αιγιαλούς·
είτε στην Κύπρο, άνασσα, οι τροφοί σου, μαζί ωραίες παρθένες και άδμητες νύμφες ανα πάντα ενιαυτό υμνούν, εσέ, μακάρια, και τον άμβροτο αγνό Άδωνι.
Έλα, μακάρια θεά που έχεις πολύ επέραστο είδος· γιατί σε καλώ με σεμνή ψυχή και άγιους λόγους.)

- Η Αφροδίτη κατά την Αρχαία Ελληνική Μυθολογία και Θρησκεία, ήταν η Θεά του έρωτα, της ομορφιάς, της σεξουαλικότητας, της ηδονής και της τεκνοποίησης.
- Η αντίστοιχη Θεότητα των Αρχαίων Ρωμαίων ήταν η Venus (Βένους).
- Η Αφροδίτη παρουσίαζε πολλά κοινά χαρακτηριστικά με την Αιγυπτιακή Θεότητα, Ἁθώρ (Hathor / Ancient Egyptian: ḥwt-ḥr). 
- Σε αυτήν οφείλει το όνομά του, ο πλανήτης Αφροδίτη. 

Η Αφροδίτη χαρακτηριζόταν με διάφορα επίθετα σε επικλήσεις:
- Σχετικά με τη γέννησή της: Κυθηρία ή Κυθηρεία (από τα Κύθηρα - τόπος με τον οποίο συνδέεται η γέννησή της), Παφία (από την Πάφο - τόπος με τον οποίο συνδέεται η γέννηση της), Κύπρις ή Κυπρογενής (από την Κύπρο - τόπος με τον οποίο συνδέεται η γέννησή της), Αναδυομένη (χαρακτηρισμός που συνδέεται με τον τρόπο γέννησής της), Αλιγενής (που γεννήθηκε στη θάλασσα).
- Σχετικά με τη θέση των ναών της ή τόπων όπου έδρασε: Ερικυνή (από τη θέση του ναού της, κοντά σε ομώνυμο όρος στη Σικελία), Κνιδία (από τη θέση του ναού της, στην Κνίδο), Κτήσυλλα (από τον ναό της, στην Κω και την ιστορία της Κτήσυλλας), Ακιδαλία (από την Ακιδαλία πηγή κοντά στον Ορχομενό, όπου οι Χάριτες έλουζαν την Αφροδίτη), Ιδαλίη (από το ναό της, στο Ιδάλιο της Κύπρου).
- Σχετικά με τον πόλεμο: Αρεία (του Άρη, του πολέμου), Νικηφόρος (της νίκης).
- Σχετικά με τη θάλασσα: Εύπλοια (που παρέχει ασφαλή πλεύση), Ποντία (της θάλασσας, του πόντου), Πελαγία (του πελάγους), Εινάλια (της ακτής), Επιλιμένια (του λιμανιού).
- Σχετικά με τον έρωτα και τις σχέσεις: Εταίρα (πόρνη), Πάνδημος (από τον Πάνδημο - τον χυδαίο έρωτα), Ουρανία (από τον Ουράνιο - τον πνευματικό έρωτα), Καλλίπυγος (με όμορφα οπίσθια), Αμβολογήρα (που δεν γερνά), Νυμφία, Ανδροφόνος.
- Άλλοι χαρακτηρισμοί και επίθετα: Σκωτία (του Σκότους), Πειθώ, Ξένη.

- Η Αφροδίτη αποτελούσε ένα θηλυκό αρχέτυπο και ήταν συνδεδεμένη με μια ατελείωτη σειρά καταστάσεων της ανθρωπίνου ζωής, όπως: αγάπη, γέννηση, θάνατο, γονιμότητα, πόλεμο, ύφανση, μαγεία, συγγένεια, γάμο, παρθενία, πένθος κ.λπ.
Αυτός ήταν ο λόγος που ένα μεγάλο μέρος των τελετουργικών πρακτικών των Αρχαίων Ελλήνων, απευθυνόταν στην Αφροδίτη.
- Η λατρεία της Αφροδίτης στην Αρχαία Ελλάδα, επιβεβαιώνεται στην πρώιμη Επική Λογοτεχνία, αλλά το όνομα της, είναι απόν από την Μυκηναϊκή Θρησκεία, όπως μας γίνεται γνωστό από τις πινακίδες της Γραμμικής Β (17ος - 13ος Αιώνας π.Χ.).
Πιθανότατα, η λατρεία της Θεάς ήρθε στην Ελλάδα στην περίοδο 1200 - 800 π.Χ.
- Η προέλευση της Αφροδίτης για τον Όμηρο (8ος Αιώνας π.Χ.), τον Ησίοδο (τέλη 8ου Αιώνα π.Χ.) και άλλους πρώιμους συγγραφείς, συνδέθηκε στενά με την Κύπρο. Η Οδύσσεια αναφέρει την Πάφο ως πατρίδα της Θεάς, ενώ η Ιλιάδα αναφέρει το "Κύπρις", ως το πιο κοινό επίθετο της. Ό Ησίοδος την αναφέρει ως "Κυπρογενή" και "Κυθηρεία".
- Οι κορυφαίοι μελετητές του Αρχαιοελληνικού Πολιτισμού, συναινούν ότι η λατρεία της Αφροδίτης έφθασε αρχικά στην Ελλάδα από την Εγγύς Ανατολή: "Πίσω από την μορφή της Αφροδίτης, στέκει καθαρά η Σημιτική Θεά της Αγάπης, η Ιστάρ-Αστάρτη, Θεϊκή σύζυγος του Βασιλιά του Σύμπαντος, Βασίλισσα του Ουρανού και εταίρα." (Ishtar/ Inanna /  "Queen of Heaven") 
Αυτή η άποψη υποστηριζόταν και από τους Αρχαίους Έλληνες.
Ο Παυσανίας (2ος Αιώνας μ.Χ) έλεγε ότι: "Οι Ασσύριοι ήταν οι πρώτοι από την ανθρώπινη φυλή που λάτρεψαν την Ουράνια (Αφροδίτη Ουρανία), κατόπιν ο λαός της Πάφου στην Κύπρο και των Φοινίκων στην Παλαιστίνη και ο λαός των Κυθήρων, που έμαθε τη λατρεία της, από τους Φοίνικες."
- Η λατρεία της Αφροδίτης απεικονίζει τις αρχαίες συλλήψεις που συνδέονται με τον πλανήτη Αφροδίτη.
Η Αφροδίτη βρισκόταν στις παραδόσεις που περιβάλλουν τον Άδωνι που οι τελετουργίες του, σχετίζονταν με την θρηνωδία. Η Αφροδίτη λέγεται ότι πήδηξε από την αγωνία της, για τον θάνατο του Άδωνη, από τους βράχους της Λευκάδας. 
"Βουτώντας από τον λευκό βράχο εκείνη (η Σαπφώ) κάνει ό,τι και η Αφροδίτη με τη μορφή του Εσπερινού άστρου, βουτώντας πίσω από τον βυθισμένο Ήλιο, για να τον συναντήσει το επόμενο πρωί, με τη μορφή του Αυγερινού."
Το γεγονός ότι οι θρηνωδίες της Αφροδίτης, σχετίζονται με τον πλανήτη, επιβεβαιώνεται από την Βαβυλωνιακή παράδοση, στην οποία η Ιστάρ/Αφροδίτη ήταν γνωστή ως "Αστέρι του Θρήνου". (Ishtar/ Inanna / "Queen of Heaven")
Άλλες Αρχαίες Θεότητες που πιστεύεται ότι μετουσιώθηκαν στην Αφροδίτη, με το πέρασμα των Αιώνων, απεικονίζονταν ως μεγάλες θρηνωδοί: η Ινάνα θρηνούσε για το θάνατο του Ντουμούζι (Dumuzid / Sumerian: 𒌉𒍣𒉺𒇻), η Ανάτ (Anat / Anatu / Anath / Hebrew: עֲנָת‎ / Phoenician: 𐤏𐤍𐤕 / Ugaritic: 𐎓𐎐𐎚) για τον Βάαλ (Baal) /  (Καναανιτική παράδοση), η Ίσις (Isis / Ancient Egyptian: ꜣst / Coptic: Ⲏⲥⲉ Ēseγια) τον Όσιρι (Osiris / Ancient Egyptian: wsjr / Coptic: ⲟⲩⲥⲓⲣⲉ), αλλά και η φρυγική Κυβέλη (Matar Kubileya / Kubeleya / Κυβέλεια Μήτηρ, πιθανώς "Μητέρα των Ορέων" / γνωστή μεταγενέστερα στους Έλληνες ως Ρέα) για τον Άττι (Άττις / Ἄτυς, Ἄττυς, Ἄττης).
Οι τελετές θρήνου στην Αρχαία Ελλάδα, τελούνταν από τις γυναίκες, οι οποίες είχαν μπλεγμένα και λυτά μαλλιά.
- Σε άλλες τελετουργίες, επικαλούνταν την Αφροδίτη ως "Λιοντάρι του Ουρανού", ενισχύοντας την σύνδεση της Θεάς με τον πλανήτη Αφροδίτη.
- Στην αρχαία Ελλάδα, ειδικά στην Σπάρτη, η Αφροδίτη λατρευόταν ως πολεμίστρια, όπως βεβαιώνεται από το επίθετο "Αρεία".
Στο νησί των Κυθήρων, η Αφροδίτη Ουρανία απεικονιζόταν οπλισμένη.
Στούς Ασσυρο-Βαβυλωνικούς μύθους, η θρηνωδός Θεά είναι ταυτόχρονα και Θεά πολεμίστρια.
- Οι λατρευτικές τελετές και επικλήσεις της Αφροδίτης, στην Αρχαία Ελλάδα, γίνονταν κυρίως κάθε Παρασκευή που ήταν και η ημέρα της εβδομάδος, η οποία ήταν αφιερωμένη στην Θεά.
- Ο Ορφικός Ύμνος της Αφροδίτης, αναγιγνωσκόταν σε μυστηριακές τελετουργίες και συνοδευόταν από σπονδές ερυθρού οίνου.
Παράλληλα, οι αιτούντες την βοήθεια της Θεάς, έκαιγαν θυμίαμα από λιβάνι και κανέλλα.
Οι προσφορές τους, περιείχαν: κοχύλια, κυδώνια, ανεμώνες και τριαντάφυλλα.

Γνωρίζοντας την δύναμη που έχει η ανάγνωση των Ορφικών Ύμνων λόγω των ενεργειακών δονήσεων που δημιουργούν, αλλά και την πανάρχαια αστρονομική γνώση που εμπεριέχουν, σύμφωνα με πανεπιστημιακές μελέτες, προτείνουμε την χρησιμοποίηση τους, σε συγκεκριμένες αστρολογικές συγκυρίες, όπως: πλανητικές θέσεις, οικοθεσίες, όψεις πλανητών, κτλ.
Επίσης, θα μπορούσαμε να επωφεληθούμε των δονήσεων τους, σε περιόδους που χρειαζόμαστε τις ευεργετικές ιδιότητες των πλανητών στους οποίους αντιστοιχούν.

Η ανάγνωση τους, θα πρέπει να γίνεται με απόλυτο σεβασμό, καθότι αποτελούσαν κομμάτι του λατρευτικού της Αρχαιοελληνικής Θρησκείας.

- Ο Ορφικός Ύμνος της Αφροδίτης, θα μπορούσε να αναγιγνώσκεται κατά την δημιουργία θετικών όψεων (π.χ. Συνόδου, Τριγώνου, Εξάγωνο, κτλ.) με τον Άρη ή με τον Δία.
- Επίσης, η Αφροδίτη βρίσκεται σε κυριαρχία στον Ταύρο και στον Ζυγό. Αυτές οι θέσεις της, θεωρούνται ιδανικές για σχετικές πρακτικές.
- Ειδικά για ερωτικά προβλήματα που απαιτούν δυναμικές αποφάσεις, ο Ορφικός Ύμνος της Αφροδίτης, θα μπορούσε να αναγιγνώσκεται όταν η Αφροδίτη βρίσκεται στους Ιχθύς, όπου είναι σε έξαρση.
- Αντίθετα, δεν συνιστάται η ανάγνωση του, όταν η Αφροδίτη βρίσκεται στην Παρθένο ή στον Κριό, όπου είναι σε πτώση.
- Η Αφροδίτη, είναι ένας εσωτερικός πλανήτης (δηλαδή, βρίσκεται κοντύτερα από την Γη, σε τροχιά γύρω από τον Ήλιο).
Η διάρκεια της ημέρας του, σχεδόν συμπίπτει με την δική μας.
Αποκαλείται και: Αποσπερίτης (όταν τον διακρίνουμε κατά την δύση του Ηλίου) ή Αυγερινός (όταν κάποιες φορές κατά την διάρκεια του χρόνου, ανατέλλει πριν από τον Ήλιο).
- Η συμβολή της Αφροδίτης, στην καλυτέρευση της ζωής των ανθρώπων, είναι συχνά πολύτιμη, αφού εκφράζει τον έρωτα, την αγάπη και την αρμονία. Συνεπώς, ο Ορφικός Ύμνος της, θα μπορούσε να χρησιμοποιηθεί σε καταστάσεις που σχετίζονται με τον γάμο και γενικότερα, με τις διαπροσωπικές σχέσεις.
- Επιπλέον, η Αφροδίτη είναι ο πλανήτης του πλούτου και της αφθονίας, οπότε η ανάγνωση του Ορφικού Ύμνου της, θα μπορούσε να μας δημιουργήσει ευνοϊκές συνθήκες σε ανάλογες επιδιώξεις.
- Η ανάγνωση του Ορφικού Ύμνου της Αφροδίτης, βοηθά επίσης: στην δημιουργικότητα, στην καλαισθησία και στην κοινωνικότητα.

- Φρόνιμο θα ήταν κατά την ανάγνωση του Ορφικού Ύμνου της Αφροδίτης, να καίμε θυμίαμα λιβάνου και κανέλλα (ίσως χρησιμοποιώντας για σκεύος, ένα μεγάλο κοχύλι), όπως έκαναν και οι αρχαίοι πρόγονοι μας.
Επίσης, θα μπορούσαμε να έχουμε ένα βάζο διακοσμημένο με τριαντάφυλλα ή ανεμώνες.
- Για ενεργειακή ενίσχυση, θα μπορούσατε να φορέσετε το Rhodesian από την σειρά των Grecian Soli Dharma.