ΟΡΦΙΚΟΣ ΥΜΝΟΣ ΕΡΩΤΟΣ

Κικλήσκω μέγαν, ἁγνόν, ἐράσμιον, ἡδὺν Ἔρωτα, τοξαλκῆ, πτερόεντα, πυρίδρομον, εὔδρομον ὁρμῇ, συμπαίζοντα θεοῖς ἠδὲ θνητοῖς ἀνθρώποις, εὐπάλαμον, διφυῆ, πάντων κληῖδας ἔχοντα, αἰθέρος οὐρανίου, πόντου, χθονός, ἠδ' ὅσα θνητοῖς, πνεύματα παντογένεθλα θεὰ βόσκει χλοόκαρπος, ἠδ' ὅσα Τάρταρος εὐρὺς ἔχει πόντος θ' ἁλίδουπος·
μοῦνος γὰρ τούτων πάντων οἴηκα κρατύνεις.
ἀλλά, μάκαρ, καθαραῖς γνώμαις μύσταισι συνέρχου, φαύλους δ' ἐκτοπίους θ' ὁρμὰς ἀπὸ τῶνδ' ἀπόπεμπε.Click here to edit...

(Επικαλούμαι τον μεγάλον, τον αγνόν τον περιπόθητον, τον γλυκύν Ερωτα, τον ισχυρόν
τοξότην, τον πτερωτόν πού φλογίζει με δύναμιν τους ανθρώπους, τον ταχύν και
ορμητικόν που παίζει μαζί με τους θεούς και με τους θνητούς ανθρώπους, τον έξυπνον
τον εφευρετικόν με τάς δύο φύσεις, πού κρατεί τα κλειδιά των πάντων, τα κλειδιά του επουρανίου αιθέρος, της θαλάσσης και της γης και όσα πνεύματα, πού γεννούν τα πάντα εις τους ανθρώπους, (πού) τρέφει ή θεά, παράγουσα χλωρούς καρπούς και όσα έχει ο ευρύς Τάρταρος και η θορυβώδης θάλασσα·
Διότι μόνον εσύ κρατείς το πηδάλιον όλων αυτών.
Αλλά ώ μακάριε, με καθαρές διαθέσεις, έλα μαζί με τους μύστας και απομάκρυνε από αυτούς, τις φαύλες και παράδοξες ορμές.)

- Στην Αρχαιοελληνική Μυθολογία υπάρχουν δύο βασικές υποστάσεις του Έρωτα: η παλιότερη Θεότητα είναι αυτή που ενσαρκώνει όχι μόνο την δύναμη της ερωτικής αγάπης, αλλά και την δημιουργική δύναμη της αεικίνητης φύσης.
Αποτελούσε το Πρωτότοκο Φως που ευθύνεται για την ύπαρξη και την τάξη όλων των πραγμάτων στον Σύμπαν.
- Σύμφωνα με την Ορφική Διδασκαλία, ο Έρωτας "άνθισε" από το "Κοσμικό Αυγό" που άφησε η Νύχτα στους κόλπους του Ερέβους.
Αυτό αναφέρεται και στους Όρνιθες του Αριστοφάνη (Αθηναίος σατιρικός ποιητής / 5ος Αιώνας π.Χ.).
- Στα Ελευσίνια Μυστήρια, ο Έρως λατρευόταν ως Πρωτόγονος, αυτός δηλαδή που γεννήθηκε πρώτος.
- Υπέρ μιας κοσμογονικής καταγωγής του, τίθεται και ο Ησίοδος (Αρχαίος Έλληνας ποιητής, ραψωδός, συγγραφέας και μυθογράφος / τέλη του 8ου Αιώνα π.Χ.) στη Θεογονία, καθώς αναφέρει πως ο Έρωτας γεννήθηκε πριν από τους θεούς του Ολύμπου, όταν το Χάος γέννησε την Γαία και τον Τάρταρο.
- Στην Μεθομηρική Μυθολογία, παρουσιάζονται και άλλοι γεννήτορες του Έρωτα, ενώ συχνά σχετίζεται με τη Θεά Αφροδίτη.
Σύμφωνα με τη Σαπφώ (Eλληνίδα λυρική ποιήτρια από τη Λέσβο / 630 - 570 π.Χ.), είναι γιος της Αφροδίτης και του Ουρανού, ενώ σύμφωνα με τον Σιμωνίδη τον Κείο (Έλληνας λυρικός ποιητής / 556 - 469 π.Χ.), είναι γιος της Αφροδίτης και του Άρη.
Ο Αλκαίος ο Μυτιληναίος (Αρχαίος ποιητής / 621 - 560 π.Χ.) αναφέρει ότι ο Έρωτας ήταν γιος της Ίριδας και του Ζέφυρου.
Επίσης, αναφέρεται ότι ο Έρωτας προέκυψε ως γιος της Αφροδίτης, με πατέρα τον Ήφαιστο.
- Ο Έρως παρουσιάζεται επίσης, ως υπηρέτης και συνοδός της Αφροδίτης.
- Υπάρχουν μύθοι που θέλουν τον Έρωτα, πανέμορφο στην όψη, αλλά και συχνή πηγή μπελάδων για τους Θεούς και τους θνητούς. Άλλοι μύθοι παρουσιάζουν έναν Έρωτα με γνώση της τεράστιας δύναμής του, να αρνείται τις παρακλήσεις της μητέρας του και άλλων Θεών να επέμβει στις ζωές των θνητών.
- Υπάρχει επίσης, ο συζυγικός μύθος του Αγγελιοφόρου της αγάπης με την Ψυχή, μια κόρη του Βασιλιά της Σικελίας, την οποία καταδίωκε η μητέρα του, Αφροδίτη.
- Από τους Τραγικούς, ιδιαίτερη σημασία στον Θεό Έρωτα αποδίδει ο Ευριπίδης (Έλληνας τραγικός ποιητής / ένας από τους τρεις μεγάλους διδασκάλους του Αττικού δράματος στο Αρχαίο Ελληνικό Θέατρο / 480 - 406 π.Χ.).
Ο Ευριπίδης διαχωρίζει την δύναμη του Έρωτα σε δύο μορφές: Σε αυτήν που μπορεί να οδηγήσει στην Αρετή και σε εκείνην που οδηγεί στην Αθλιότητα.
- Με παρόμοιο τρόπο, στο Συμπόσιο του Πλάτωνα (Αρχαίος Έλληνας φιλόσοφος από την Αθήνα / ο πιο γνωστός μαθητής του Σωκράτη και δάσκαλος του Αριστοτέλους / 427 - 347 π.Χ.) εντοπίζουμε τον "καλό" Έρωτα (γιο της Αφροδίτης Ουρανίας) και τον "κακό" Έρωτα (γιο της Αφροδίτης Πανδήμου).
- Επίσης, σύμφωνα με την Διοτίμα, ο Έρως είναι γιος του Πόρου και της Πενίας.
Την ημέρα της γέννησης της Αφροδίτης, οι Θεοί παρέθεσαν γεύμα στο οποίο βρισκόταν και ο Πόρος, ο γιος της Μήτιδος. Όταν τελείωσαν με το φαγητό, η Πενία ήρθε για να επαιτήσει και καθώς είδε τον Πόρο να κοιμάται στους κήπους του Δία (μεθυσμένο από το πολύ νέκταρ), πλάγιασε δίπλα του και απέκτησε τον Έρωτα.
Έτσι, ο Έρως έγινε ακόλουθος της Αφροδίτης, επειδή δηλαδή γεννήθηκε την ημέρα των γενεθλίων της και συγχρόνως, επειδή από τη φύση του, είναι ερωτευμένος με το κάλλος και η Αφροδίτη είναι καλλίστη.
(Η Διοτίμα ήταν ιέρεια από την αρχαία Μαντίνεια της Αρκαδίας. Στο Πλατωνικό "Συμπόσιο", αναφέρεται σαν σοφή γυναίκα, που δίδαξε στον Σωκράτη, κατά ομολογία του ίδιου, τα μυστήρια του Έρωτος, ως πόθου και ως κινήτρου για το ωραίο και το αληθινό.)

- Στις γαμήλιες τελετές στην Αρχαία Ελλάδα, χρησιμοποιούσαν ένα ύμνο - ευχή στον Έρωτα και στην Αφροδίτη.
Οι νεόνυμφοι, μαζί με τον/την παράνυμφο, περιέρχονταν κυκλικώς τον βωμό τρεις φορές, ενώ οι καλεσμένοι τούς έραιναν με ροδοπέταλα και σιτάρι. Στο πέρας κάθε κύκλου, ο/η παράνυμφος αναφωνούσε: "Ευδαίμονες, Ευδαίμονες, Ευδαίμονες" και οι καλεσμένοι επαναλαμβάναν.
Στην συνέχεια, το ζευγάρι από το κέντρο του βωμού, απήγγελλε υπό την συνοδεία μουσικής, από κοινού, αρχίζοντας η νύμφη (μια σειρά, ο ένας και μια, ο άλλος), την ευχή στον Θεό Έρωτα και στην Θεά Αφροδίτη.
Παράλληλα, έκαιγαν θυμίαμα αρωματικών ελαίων και έκαναν σπονδές κόκκινου οίνου. 

"Την χρυσοστέφανη, πάνσεπτη γαμοστόλον, καλλίστην Αφροδίτη θα υμνήσουμε, που έχει στο αθάνατο κεφάλι της, καλόπλεχτο στεφάνι χρυσαφένιο, που σε θεούς κι ανθρώπους, γλυκύν εγείρει ίμερον·
Χαίρε Κυπρογενή Θεά, που στους θνητούς μειλίχια δίνεις δώρα, και τον ηδύν τον Έρωτα,
τον ισχυρόν τοξότην, τον πτερωτόν, που φλόγα γεμίζει τους ανθρώπους, τον ευφυή κλειδοκράτορα των πάντων, που δίνει χαρές εις την ζωή μας.
Ελάτε ώ Μάκαρες Θεοί, που δίνετε εράσμιους απογόνους, φίλοι ανδρών και γυναικών, τροφείς θνητών απάντων."

Αμέσως μετά, η μητέρα τής νύφης προσέφερε στον γαμπρό, γλυκό κυδώνι, ευχόμενη: "Οίκειν ευδαίμονος και φιλοφρονήσασθαι αλλήλοις."

Γνωρίζοντας την δύναμη που έχει η ανάγνωση των Ορφικών Ύμνων λόγω των ενεργειακών δονήσεων που δημιουργούν, αλλά και την πανάρχαια αστρονομική γνώση που εμπεριέχουν, σύμφωνα με πανεπιστημιακές μελέτες, προτείνουμε την χρησιμοποίηση τους, σε συγκεκριμένες αστρολογικές συγκυρίες, όπως: πλανητικές θέσεις, οικοθεσίες, όψεις πλανητών, κτλ.
Επίσης, θα μπορούσαμε να επωφεληθούμε των δονήσεων τους, σε περιόδους που χρειαζόμαστε τις ευεργετικές ιδιότητες των πλανητών στους οποίους αντιστοιχούν.

Η ανάγνωση τους, θα πρέπει να γίνεται με απόλυτο σεβασμό, καθότι αποτελούσαν κομμάτι του λατρευτικού της Αρχαιοελληνικής Θρησκείας.

- Ο Ορφικός Ύμνος του Ἔρωτος, θα μπορούσε να αναγιγνώσκεται κατά την δημιουργία θετικών όψεων της Αφροδίτης (π.χ. Συνόδου, Τριγώνου, Εξάγωνο, κτλ.) με τον Άρη.
- Επίσης, η Αφροδίτη βρίσκεται σε κυριαρχία στον Ταύρο και στον Ζυγό, ενώ ο Άρης στον Κριό. Αυτές οι θέσεις τους, θεωρούνται ιδανικές για σχετικές πρακτικές.
- Ο Ἔρως ομορφαίνει την ζωή των ανθρώπων. Συνεπώς, ο Ορφικός Ύμνος του, θα μπορούσε να χρησιμοποιηθεί για να εμφανιστεί κάποια στιγμή και να την συμπληρώσει.
- Επίσης, ο Ορφικός Ύμνος του Ἔρωτος, θα μπορούσε να αναγνωστεί ως ευχή για ευδαιμονία και αρμονία σε μία σχέση ή σε έναν γάμο.

- Φρόνιμο θα ήταν κατά την ανάγνωση του Ορφικού Ύμνου του Ἔρωτος, να καίμε θυμίαμα αρωματισμένο με αιθέρια έλαια και ανάβουμε λυχνίες με κυδωνέλαιο.
- Για ενεργειακή ενίσχυση, θα μπορούσατε να φορέσετε το Rhodesian από την σειρά των Grecian Soli Dharma.